ιππουρίτης

(Ηippurites). Γένος ελασματοβραγχίων μαλακίων που έχει εκλείψει. Το όστρακό τους ήταν εξαιρετικά παχύ και ογκώδες και σχημάτιζε δύο άνισα ανοίγματα. Το δεξί είχε κωνική μορφή, ενώ το αριστερό ήταν μικρότερο και χρησίμευε ως επιστόμιο. Τα ζώα αυτά ζούσαν σε ομάδες ή αποικίες και δημιουργούσαν με τη συσσώρευση των οστράκων τους πραγματικούς θαλάσσιους υφάλους κατά την κρητιδική περίοδο. Οι ι., που έζησαν μόνο στην ανώτερη κρητιδική περίοδο, βρέθηκαν σε απολιθωμένη μορφή σε ανωκρητιδικά στρώματα της Γης. Στην Ελλάδα εντοπίστηκαν σε μεγάλες ποσότητες στα Τουρκοβούνια της Αττικής, στα βουνά της ανατολικής Ελλάδας, στην Εύβοια και σε πολλά νησιά των Κυκλάδων και του ανατολικού Αιγαίου.